Η Τελετή Τιμής στους Πεσόντες Συντρόφους Φουντούλη και Καπελώνη, η
οποία έλαβε χώρα το Σάββατο 1 Νοεμβρίου, ένα ακριβώς έτος μετά την
θρασύδειλη δολοφονία τους, στάθηκε αφορμή για να γνωρίσει ο Ελληνικός
Λαός τη νοσηρότητα της ψυχής των υβριστών μας. Υβριστών μας οι
οποίοι προχώρησαν σε μια πράξη η οποία αποτελεί τον ορισμό της Προσβολής
των Νεκρών: αντισυγκέντρωση επιδοκιμασίας των δολοφόνων.
Χιλιάδες Έλληνες και Ελληνίδες συγκεντρώθηκαν μέσα σε ένα
συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα, αποδίδοντας τις πρέπουσες Τιμές σ'
εκείνους που διαφύλαξαν με τη ζωή τους, τις Θερμοπύλες της Εθνικής μας
Ιδέας. Λίγα χιλιόμετρα μακρύτερα, μερικές εκατοντάδες αντιφασιστών,
κατ' εντολή και με την ανοχή και ενθάρρυνση της Χούντας των απάτριδων
καπιταλιστών, επιχείρησαν να βεβηλώσουν τη Μνήμη των Νεκρών, καλώντας το
Κράτος και το Παρακράτος να δολοφονήσουν περισσότερους, ει δυνατόν
όλους τους Χρυσαυγίτες. Όπως ήταν αναμενόμενο, η υπέρτατη πρόκληση
των κρατικοδίαιτων συμμοριών της αριστεράς, πέρασε στα ψιλά των δελτίων
ειδήσεων και των φυλλάδων της διαπλοκής. Παρουσιάστηκε ως μια
διαμαρτυρία των καθεστωτικών τσάτσων για την εκδήλωση του Λαϊκού
Εθνικιστικού Κινήματος.
Από την άλλη πλευρά, η αστυνομία του Κικίλια επέτρεψε να
γίνουν αντισυγκεντρώσεις, παρότι αυτές είναι παράνομες, πολλώ δε μάλλον
όταν διεξάγονται προκειμένου να εξυμνηθούν δολοφόνοι.
Το ερώτημα το οποίο αμέσως εγείρεται στο νου οιουδήποτε σώφρονος
ανθρώπου είναι το εξής: ποια θα ήταν η στάση αστυνομίας, πολιτικού
κόσμου και δημοσιογράφων εάν είχαν αντιστραφεί οι ρόλοι και η Χρυσή Αυγή
διοργάνωνε αντισυγκεντρώσεις απέναντι σε εκδήλωση της αριστεράς για να
τιμήσει κάποιον νεκρό; Δεν χρήζει καμίας αναλύσεως η απάντηση. Είναι
ξεκάθαρη.
Επιπλέον, ποια θα ήταν η αντίδραση όλων αυτών των ψευτοδημοκρατών,
εάν εκείνοι που προσβάλλουν τους Νεκρούς με τις πλάτες του Καθεστώτος
που τους συντηρεί είχαν την ατυχία να έρθουν σε συναπάντημα με τους
συγγενείς και φίλους των δύο νέων της Χρυσής Αυγής; Εύκολη απάντηση:
τα θρασίμια των πλούσιων συνοικιών της πρωτεύουσας θα παρουσιάζονταν
τότε ως «αθώοι φοιτητές και εργαζόμενοι που δέχτηκαν την απρόκλητη και
δολοφονική επίθεση των ταγμάτων εφόδου της φασιστικής συμμορίας».
Χιλιοπαιγμένο το έργο, δυστυχώς όμως για τους καθεστωτικούς σκηνοθέτες ο
Ελληνικός Λαός βλέπει και κρίνει.
Η σύγκριση είναι αναγκαία προκειμένου να κατανοήσει κάθε συμπατριώτης
μας τους όρους υπό τους οποίους διεξάγει το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα
τον Πολιτικό του Αγώνα. Αρκεί αυτό το παράδειγμα για να καταδείξει πως
ούτε ισονομία υπάρχει, ούτε βεβαίως η «αντικειμενική» δημοσιογραφία
αντιμετωπίζει ισότιμα τους μετέχοντες στον πολιτικό στίβο. Το Κίνημα των
Ελλήνων Εθνικιστών υφίσταται τις πολιτικές διώξεις όχι μόνον ενός
αντεθνικού Κράτους, αλλά και των ολιγαρχών των μίντια, οι οποίοι
αποτελούν και τον πυλώνα της κρατικής διαφθοράς και σήψης.
Ιδού και ο λόγος για τον οποίο ο Πολιτικός Αγώνας του Λαϊκού
Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή είναι τιτάνιος, σε όλες του τις εκφάνσεις. Ιδού
ακόμη περισσότερο και η απόκριση στο ψευτοδίλημμα αν αξίζουν τον κόπο οι
θυσίες που έχουμε μέχρι τούδε υποστεί.
Όλα αξίζουν διότι δύο εκλεκτοί μας Σύντροφοι Έπεσαν για την Πατρίδα και την Ελευθερία!
Όλα αξίζουν διότι ο Αρχηγός και δεκάδες συναγωνιστές μας
βρίσκονται στις φυλακές του Καθεστώτος για την Πατρίδα και την
Ελευθερία!
Όλα αξίζουν διότι το Κίνημα παραμένει Όρθιο, αγωνιζόμενο εναντίον όλων για την Πατρίδα και την Ελευθερία!
Και τέλος, όλα αξίζουν ακόμη μεγαλύτερες θυσίες, γιατί η πιο γλυκιά
και όμορφη στιγμή του Αγώνα θα είναι εκείνη κατά την οποία οι ρόλοι θα
αντιστραφούν. Για τους αντιπάλους μας θα είναι η κορύφωση των εφιαλτών
τους. Για μας τους Εθνικιστές, θα είναι απλά η ώρα του λογαριασμού που
πρέπει να πληρωθεί.
Ευάγγελος Καρακώστας
