Την παραμονή του εορτασμού της Εθνεγερσίας του 1821, το Μέτωπο Νεολαίας της Χρυσής Αυγής πραγματοποίησε εκτεταμένη επετειακή εξόρμηση στο κέντρο του Πειραιά με εθνικιστικά συνθήματα και μαχητικό παλμό. Οι Συναγωνιστές διασχίζοντας κεντρικές λεωφόρους και πεζόδρομους της πόλης κέρδισαν τις επευφημίες και τα χαμόγελα των διερχόμενων κατοίκων.
Το
Σάββατο 15 Μαρτίου, κλιμάκιο του Μετώπου Νεολαίας πραγματοποίησε εξόρμηση με
ανάρτηση πανό και δυναμική παρουσία στα Μανιάτικα του Πειραιά. Η δράση αυτή
έγινε ενόψει της επετείου της 17ης Μαρτίου 1821, όταν οι Μανιάτες οπλαρχηγοί
συγκεντρώθηκαν στην Αρεόπολη και αποφάσισαν την ένταξή τους στον Αγώνα της
Εθνεγερσίας, ξεκινώντας την πρώτη πολεμική επιχείρηση με στόχους τη Μονεμβασιά
και τον Μυστρά.
Το Σάββατο 1η Μαρτίου, ο Λαϊκός Σύνδεσμος – Χρυσή Αυγή πραγματοποίησε αιφνιδιαστική συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Μεταφορών, αναφορικά με την συμπλήρωση δύο ετών από την τραγική κατάληξη των 57 επιβατών στα Τέμπη, ως αποτέλεσμα της κυβερνητικής ανικανότητας να δημιουργήσει ένα σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο, αλλά και της εκμετάλλευσης του για σκοπούς πέρα από τον ενδεικνυόμενο, όπως καταδεικνύουν τα πορίσματα που κάνουν λόγο για μεταφορά υλικών που προκάλεσαν την μοιραία έκρηξη στην αμαξοστοιχία. Κατά την έναρξη της διαμαρτυρίας ο Συναγωνιστής από το Μέτωπο Νεολαίας δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στον Αγώνα, τη Ζωή και το Θάνατο του Συναγωνιστή Μίκη Μάντακα, του Έλληνα φοιτητή που κατέληξε νεκρός από σφαίρες αναρχικών και αριστερών κατά τα «χρόνια του μολυβιού» στην Ιταλία, αφού η παρέμβαση έλαβε χώρα στην ευρύτερη περιοχή του Παπάγου, γειτονιά στην οποία ο Μίκης Μάντακας ζούσε μαζί με την οικογένειά του.
Στις
21 Φεβρουαρίου, πραγματοποιήθηκε η τέταρτη κατά σειρά, και πιο μαζική μέχρι
σήμερα, πορεία στην μνήμη του Σέρβου εθνικιστή Ζόραν Βούγιοβιτς. Ο Ζόραν γεννήθηκε
στο Κόσοβο, απ’ όπου η οικογένεια του εκδιώχθηκε εξαιτίας της αλβανικής
τρομοκρατίας, όταν ο ίδιος ήταν μόλις 11 ετών. Στις 21 Φεβρουαρίου του 2008,
έχασε την ζωή του κατά την διάρκεια επεισοδίων που ξέσπασαν στις διαδηλώσεις
ενάντια στην απόσχιση της γενέτειρας του. Η θυσία του έχει γίνει σύμβολο της
σερβικής εθνικιστικής νεολαίας και του αγώνα για την απελευθέρωση του
Κοσσυφοπεδίου.
Χωρίς
καμία αιδώ και παρά το ότι τηρήθηκαν όλες οι απαιτούμενες ενέργειες για την
διοργάνωση μιας καθόλα νόμιμης συγκέντρωσης για τους νεκρούς των Ιμίων, η οποία
ανακοινώθηκε για τις 7 το απόγευμα της 1ης Φεβρουαρίου στην πλατεία Ρηγίλλης,
οι πραιτοριανοί του καθεστώτος προέβησαν στην απαγόρευση της, αποκλείοντας από
νωρίς κάθε πρόσβαση στο σημείο. Παρόλα αυτά, κλιμάκιο Συναγωνιστών κατέθεσε
στεφάνι στο Μνημείο Πεσόντων Ιμίων, ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού και
ευγνωμοσύνης για την υπέρτατη θυσία τους να υπερασπιστούν με τη ζωή τους την
εθνική κυριαρχία.
Ο
Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος είναι ο επιφανέστερος Έλληνας εθνικιστής εν ζωή
σήμερα. Είναι ακτιβιστής της Ιδεολογίας μας από τα 16 του χρόνια και το 1980
ίδρυσε τον πιο επιτυχημένο εθνικιστικό οργανισμό στην σύγχρονη ελληνική
ιστορία, την «Χρυσή Αυγή». Υπό την ηγεσία του, το Κίνημά μας ξεπέρασε δεκαετίες
δυσκολιών και το 2012 εισήλθε στην Ελληνική Βουλή με ποσοστό 7%. Άμεσα, η
ελληνική κυβέρνηση προσέγγισε τη Χρυσή Αυγή προσπαθώντας να ενσωματώσει το
κόμμα στο πολιτικό κατεστημένο, προσφέροντας χρήματα και θέσεις. Αντ’ αυτού, ο
Νικόλαος Μιχαλολιάκος απέρριψε οποιοδήποτε συμβιβασμό με τις διεφθαρμένες ελίτ.
Ο
Ζαν-Μαρί Λεπέν, ως ιδρυτής και μακροχρόνιος ηγέτης του Εθνικού Μετώπου της
Γαλλίας, υπήρξε μια εμβληματική μορφή για τους εθνικιστικούς αγώνες στην Ευρώπη.
Με την ακλόνητη στάση του απέναντι στη μαζική μετανάστευση, την πολιτική
ορθότητα και τη διάλυση της εθνικής ταυτότητας, ενέπνευσε πλήθος αγωνιστών που
μοιράζονται τις ίδιες αξίες για την πατρίδα, τη φυλή και την παράδοση. Ως
Χρυσαυγίτες, μπορούμε να πούμε πως ο Λεπέν ήταν ένα φωτεινό παράδειγμα για
όσους αγωνίζονται ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και την κυριαρχία των ξένων
συμφερόντων. Υπήρξε ατρόμητος στις απόψεις του, ακόμη κι όταν πολεμήθηκε από τα
μέσα ενημέρωσης και το πολιτικό σύστημα, δείχνοντας τι σημαίνει να
υπερασπίζεσαι με θάρρος τα πιστεύω σου, χωρίς να κάνεις πίσω.
Η
κληρονομιά του Ζαν-Μαρί Λεπέν δεν περιορίζεται στη Γαλλία. Αποτελεί έναν φάρο
για όσους μάχονται για μια ελεύθερη Ευρώπη, βασισμένη στις αξίες της ιστορίας
και του αίματος των λαών της. Είθε η μνήμη του να είναι αιώνια και ο αγώνας του
να συνεχιστεί από τις νέες γενιές, που δεν θα υποκύψουν στις δυνάμεις της
παρακμής και της καταστροφής.
Αιωνία του η μνήμη…