Ομιλία στην Τ.Ο. Πειραιώς - Mίκης Μάντακας : Παρών !





Μία ημέρα πριν την μεγάλη επέτειο Τιμής και Μνήμης του νεαρού Έλληνα Ήρωα, Μίκη Μάντακα, την  Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου, πραγματοποιήθηκε ομιλία επί του θέματος στην Τ.Ο.Πειραιώς, από τον Συναγωνιστή και Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Λαϊκού Συνδέσμου, Παναγιώτη Καρυτιανό.
Ο Συναγωνιστής ξεκίνησε την ομιλία του, αναφέροντας πως ο Μίκης Μάντακας είναι ένας ακόμα Ήρωας - Φάντασμα για τα σύγχρονα κοινωνικά και πολιτικά δεδομένα, υπό την έννοια πως το εκφυλισμένο νεοελληνικό κράτος αρέσκεται στο να τιμά ανύπαρκτους ήρωες, καταδικάζοντας έτσι στο βασίλειο της αφάνειας ανθρώπους που στο πέρας του βίου τους αποτέλεσαν πραγματικά δείγματα ανδρείας και κατά συνέπεια γνήσιου Ηρωισμού.


Αυτό το γεγονός βέβαια, όσο θλιβερό και αν είναι δεν μας προσβάλλει, διότι πολύ απλά οι κάθε λογής πολιτικοί μας αντίπαλοι δεν έχουν το ηθικό βάρος και επομένως το δικαίωμα, ώστε να πιάνουν στο στόμα τους ονόματα όπως αυτό του Μίκη Μάντακα. Η Χρυσή Αυγή είναι ο μόνος πολιτικός φορέας, που μέσα από τους ασταμάτητους αγώνες του και την ακεραιότητα του ως προς τις αρχικές πολιτικές και ιδεολογικές του βάσεις, δικαιούται χωρίς αμφιβολία να τιμά τους αυθεντικούς ήρωες του τόπου μας.

Εν συνεχεία, στο κύριο μέρος της ομιλίας του, ο Συναγωνιστής έκανε εκτεταμένη ιστορική αναδρομή στην Ιταλία του 70', στα λεγόμενα χρόνια του "μολυβιού", και πιο συγκεκριμένα στην ζωή του νεαρού Έλληνα φοιτητή Μάντακα. 
Την δεκαετία του 1970 η πολιτική και η κοινωνική ζωή στην Ιταλία μπορούσε να περιγραφτεί μόνο με την λέξη χάος. Οι πλατείες και οι δρόμοι των μεγάλων πόλεων είχαν μετατραπεί σε εμπόλεμες ζώνες λόγω των συγκρούσεων και των οδομαχιών κυρίως μεταξύ ακροαριστερών με την αστυνομία, καθώς και μεταξύ αριστερών και Εθνικιστών. 
Ο Μίκης Μάντακας ήταν ένας νεαρός Έλληνας φοιτητής της ιατρικής στη Μπολόνια, ο οποίος αρχικά δεν είχε σκοπό να ασχοληθεί με την πολιτική, αλλά να αφοσιωθεί στις σπουδές του, παρόλο που όπως γνωρίζουμε, εν τέλει δεν ήρθαν έτσι τα πράγματα. Ο Μίκης Μάντακας μπορεί να μην είχε ενταχτεί ακόμα σε κάποια φοιτητική Εθνικιστική οργάνωση, αλλά λόγω του οικογενειακού του υπόβαθρου ήταν αντικομουνιστής. 
Σύντομα στοχοποιήθηκε από Έλληνες αριστερούς φοιτητές, έπεσε θύμα άγριου ξυλοδαρμού, και αναγκάστηκε έτσι αλλάξει πανεπιστήμιο μετακομίζοντας στη Ρώμη. Εκεί ο Μίκης Μάντακας έκανε νέες φιλίες, κυρίως με μέλη της Εθνικιστικής οργάνωσης MSI, με αποτέλεσμα να συμμετέχει σχεδόν σε όλες τις εκδηλώσεις της, και να συνεισφέρει γενικότερα με διάφορους τρόπους. 
Στις 16 Απριλίου του 1973 αριστεροί τρομοκράτες της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς πυρπολούν το σπίτι του Γραμματέα του MSI Mario Mattei, στη συνοικία Primavalle της Ρώμης. Από την άνανδρη επίθεση κάηκαν ζωντανοί μπροστά στα μάτια του οι δύο γιοι του, ο 22χρονος Stefano και ο μόλις 8 ετών Virgilio. Υπεύθυνοι της φρικτής  δολοφονίας ήταν οι Achille Lollo, Marino Clavo, Manlio Grillo, και οι τρεις τους μέλη της ακροαριστερής οργάνωσης “Potere Operaio” (Εργατική Δύναμη). 
Η δίκη των τριών δολοφόνων ξεκινά στις 24 Φεβρουαρίου του 1975. Παρών για να δικαστεί ήταν μόνο ο Lollo αφού οι άλλοι δύο δολοφόνοι είχαν διαφύγει στο εξωτερικό. Κάπου εδώ, ακολούθησαν 4 ημέρες κόλασης. 
Οι οδομαχίες μεταξύ ακροαριστερών τραμπούκων, αστυνομίας και Εθνικιστών έχουν ξεπεράσει κάθε όρειο ελέγχου. Τοπική Οργάνωση του MSI δέχεται κυριολεκτικά ένοπλη πολιορκία από κομουνιστές. 
Οι Εθνικιστές πραγματοποιούν ηρωική έξοδο, πέφτοντας πάνω στα πυρά των εχθρών. Ο Έλληνας φοιτητής Μίκης Μάντακας, χτυπά το έδαφος με μια σφαίρα σφηνωμένη βαθιά στο κρανίο του. Στη συνέχεια καταφτάνουν Εθνικιστές από άλλες περιοχές, απωθώντας τους άνανδρους τραμπούκους πίσω στις φωλιές τους. Ο Μίκης Μάντακας μεταφέρεται στο πλησιέστερο νοσοκομείο, γίνεται αποπήρα χειρουργείου, μα κάπου στα χαράματα αφήνει την τελευταία του πνοή.

Τέλος, ο Συναγωνιστής έκλεισε την ανατριχιαστική ομιλία του επιστρέφοντας στο παρόν. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ανάβει μια φλόγα στην Ιταλία για 24 ώρες, την οποία προστατεύει μια επίλεκτη φρουρά Συναγωνιστών. Το βράδυ, ακολουθεί πορεία μέχρι το σημείο της δολοφονίας του Μίκη, και μετά το πέρας της σιωπηλής νεκρώσιμης ακολουθίας, ακούγονται ομόφωνα τρεις λέξεις:

 MIKIS MANTAKAS: PRESENTE!

Μετά το πέρας της ομιλίας ακολούθησε εκτενής διάλογος μεταξύ των παρευρισκόμενων, με τον Συναγωνιστή να απαντά σε πολλές ερωτήσεις, ενώ η λήξης της εκδηλώσεως της Τ.Ο. Πειραιώς, δόθηκε με άπαντες σε στάση προσοχής να τηρούμε ενός λεπτού σιγή στην μνήμη του Μίκη Μάντακα, να αναφωνούμε ΠΑΡΩΝ στην ανάκρουση του ονόματος του, και τέλος να απαγγέλλουμε τον Εθνικό μας Ύμνο και τον Ύμνο του Κινήματος.